دستگاه سانتریفیوژ چیست؟

سانتریفیوژهای آزمایشگاهی در شیمی ، زیست شناسی و بیوشیمی برای جداسازی و جداسازی جامدات از مایعات در یک سوسپانسیون استفاده می شود. جامدات می توانند ترکیبات نامحلول ، مولکولهای زیستی ، اندامکهای سلول یا سلولهای کامل باشند. سرعت و ظرفیت آنها بسیار متفاوت است. آنها معمولاً شامل یک روتور هستند که حاوی دو ، چهار ، شش یا تعداد زیادی چاه شماره دار است که ممکن است در آنها نوک سانتریفیوژ قرار گیرد.
وقتی سوسپانسیون در نوک سانتریفیوژ سانتریفیوژ می شود ، مواد جامد در پایین نوک سانتریفیوژ قرار می گیرند. داشتن یک دیواره مخروطی به تمرکز مواد جامد کمک می کند ، و تخلیه محلول رویی با ترک مواد جامد آسان تر می شود.
روتور توسط یک پوشش پلاستیکی پوشانده شده است. پوشش معمولاً در هم قفل شده است تا از چرخاندن موتور در هنگام باز شدن جلوگیری کند و اجازه ندهد جلوی درب قبل از توقف روتور برای چند دقیقه باز شود. این پوشش با لمس یک روتور که به سرعت در حال چرخش است کاربر را از آسیب دیدگی محافظت می کند. همچنین در صورت خرابی فاجعه بار روتور از کاربر در برابر قطعات محافظت می کند.
برای اطمینان از عدم توازن چرخش روتور ، باید با قرار دادن نمونه ها یا جاهای خالی برابر برابر یکدیگر را متعادل کرد. از آنجا که بیشتر جرم از حلال به دست می آید ، معمولاً کافی است جاهای خالی یا نمونه های دیگر با حجم مساوی قرار دهید. به عنوان یک ویژگی ایمنی ، ممکن است هنگام تشخیص لرز ، برخی از سانتریفیوژ ها چرخش را متوقف کنند.